Forum używa ciasteczek
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies.

A cookie will be stored in your browser regardless of choice to prevent you being asked this question again. You will be able to change your cookie settings at any time using the link in the footer.

Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Teoria koloru, mieszanie farb i dobieranie odcieni retuszu.
#1
Siemanko.

Chciałbym się z Wami podzielić ciekawymi informacjami na temat teorii kolorów. Mam nadzieję, że informacje teoretyczne pozwolą Wam wszystkim na dokładniejsze mieszanie kolorów, którymi retuszujecie swoje wspaniałe modele.

Przestrzenie barw są środkami, których nauka używa do opisywania kolorów. Przez lata wymyślono dużo systemów barw. Opisywały one, w jaki sposób światło jest przenoszone, absorbowane lub odbijane przez różne nośniki. Branża komputerowa opisuje barwy za pomocą modelu RGB, natomiast branża poligraficzna używa do tego celu przestrzeni CMYK. Ludzkie oko odbiera i jest w stanie odróżnić miliardy kolorów - dużo więcej niż jakikolwiek skaner, drukarka czy monitor jest w stanie pokazać. W roku 1920 francuska komisja CIE ustaliła model kolorów odbieranych przez ludzkie oko.

[Obrazek: th_CIE_01.jpg] [Obrazek: th_CIE_02.jpg]

Addytywna przestrzeń kolorów RGB (Red - czerwony, Green - zielony, Blue - niebieski) jest naturalnym językiem skanerów i monitorów, gdyż urządzenia te odtwarzają barwy poprzez nadawanie światła, a nie poprzez odbicie lub pochłanianie. Barwy wyświetlane na monitorze pojawiają się, kiedy wiązki elektronów uderzają w czerwoną, zieloną lub niebieską powlokę luminoforu w ekranie. Luminofor emituje maksymalnie do 256 odcieni dla każdego koloru, co daje łącznie (256x256x256) 16,7 miliona pojedynczych kolorów. Podobnie, tylko w drugą stronę działają skanery i elementy światłoczułe aparatów fotograficznych. W modelu tym barwy są tworzone poprzez dodanie do siebie świateł o różnej barwie. Barwy podrzędne są z tego powodu jaśniejsze niż podstawowe. W modelu RGB zmieszanie maksymalnych wartości barw podstawowych spowoduje powstanie barwy białej.

[Obrazek: th_RGB_01.jpg]

Subtraktywna przestrzeń kolorów CMYK (Cyjan - jasny niebieski bliski błękitowi, Magenta - purpurowy, Yellow - żółty, Key color - kolor kluczowy - czarny). W modelu tym powstawanie dodatkowych barw polega na mieszaniu dwóch lub większej ilości barw podstawowych. Połączenie ich powoduje absorpcję kilku fal światła i odbicie innych. Dodawanie kolejnych barw podstawowych powoduje, że powstałe odcienie są coraz ciemniejsze, gdyż mieszanina absorbuje coraz więcej fal świetlnych. Przestrzeń CMYK również generuje po 256 odcieni na każdym kanale (256x256x256x256), tworząc łącznie 4,3 miliarda kolorów

[Obrazek: th_CMYK_01.jpg]

Jak wcześniej napisałem w modelu RGB światło o różnych barwach jest do siebie dodawane i powstają barwy jaśniejsze. W modelu subtraktywnym CMYK powstają kolory ciemniejsze. Ta podstawowa różnica między techniką używaną przez monitory i skanery, a pigmenty farb drukarskich oraz atramenty drukarek komputerowych wyjaśnia, dlaczego obrazy, które wyglądają doskonale na monitorze, stają się ciemniejsze i bardziej matowe na wydruku.

Problem koloru czarnego. Zmieszanie maksymalnych intensywności składowych CMY powinno (teoretycznie) spowodować powstanie koloru czarnego. Jednak w rzeczywistości uzyskuje się brudny odcień brązowego. Spowodowane jest to zanieczyszczeniami pigmentów i dysproporcją barw w kierunku cyjanu powstałą w czasie przekształcania barw z modelu RGB do CMYK. Czarny jest czwartą barwą podstawową dodawaną w czasie druku do CMY, aby powstały głębsze i bogatsze tony czerni i cienie z lepszą rozdzielczością. Na pierwszych dwóch rysunkach widać, że chociaż skale kolorów RGB i CMYK nachodzą na siebie, to nie pokrywają się całkowicie.

Biorąc to wszystko pod uwagę należy uważać ze zbyt częstą zamianą obrazu pomiędzy przestrzeniami RGB i CMYK. Mając wydruk (model kartonowy) możemy go zeskanować i wtedy w komputerze pojawi nam się obraz, ale niestety już w RGB i to dwukrotnie zmieniony (raz przez skaner, drugi raz przez monitor), teraz drukując go na drukarce otrzymujemy kolejną konwersję. Na każdym kroku jakakolwiek ingerencja w projekcie oddala efekt końcowy od pierwowzoru.

Aby uzyskać dokładniejsze informacje o kolorze wydrukowanego tła modelu należy fragment skanu bardzo mocno rozmyć i dopiero wtedy próbnikiem kolorów odczytać wartości poszczególnych składowych. Jeżeli jest taka możliwość warto również przekonwertować skan do przestrzeni CMYK i ustawić wyświetlanie kolorów CMYK. Wtedy dopiero odczyt będzie bardziej zbliżony do rzeczywistości. Wskazanie wartości CMYK pozwolą nam zorientować się (oczywiście w przybliżeniu), z jakich kolorów składa się kolor, który musimy dorobić.

Za Sybil i Emil Ihrig, „Skanowanie dla profesjonalistów”, Warszawa 1998.

Generalnie jest kilka zasad, którymi rządzi się dobre mieszanie farb:
- Jeżeli chcemy uzyskać dość ciemny odcień to zaczynamy od jeszcze ciemniejszego i go delikatnie i powoli rozjaśniamy.
- Jeżeli chcemy uzyskać jasny odcień postępujemy odwrotnie,
- Kolory typu zielenie, czerwienie, brązy, (czyli wszystkie, w których składową jest żółć) zawsze rozjaśniamy kolorem żółtym nigdy białym, chyba, że chcemy uzyskać efekt zmniejszenia nasycenia koloru,
- Kolory typu czerń, granaty, niebieskie rozjaśniamy zawsze kolorem białym,
- Praktycznie każdy kolor ma swój ciemny odpowiednik i nim zawsze starajmy się zaciemnić odcień, dopiero w ostateczności używajmy do tego koloru czarnego ... ale to czyńmy zawsze bardzo małymi kroczkami, lepiej 10 razy dodawać po kropelce i zbliżyć się dokładnie do koloru niż dolać za dużo i zaciemnić odcień kompletnie.
Zawsze staram się najpierw na kartce papieru (białego !!!) delikatnie palcem rozcierać kolejne kolory, aż do uzyskania odpowiedniego odcienia. Taki test daje mi pojęcie z jakich kolorów i w jakich mniej więcej proporcjach mam namieszać kolor docelowy i dopiero potem mieszam farbki w małych słoiczkach ... np. po malutkich koncentratach pomidorowych, które ostatnio pojawiły się w sklepach..

Rodzaje plików i sposoby kompresji obrazów. W czasie skanowania często musimy się zdecydować, z jakim rozszerzeniem zapiszemy dany projekt oraz jaki sposób kompresji powinniśmy zastosować. Istnieje wiele różnych sposobów i wiele algorytmów kompresujących. Najpopularniejszym w dzisiejszych czasach jest system JPEG. Używany jest on głównie w przypadku przesyłu plików graficznych internetem - możliwość silnej kompresji, ale przy okazji strata jakości - bezpowrotna !! Innym, bardzo popularnym formatem plików graficznych jest TIFF, który używany jest głównie przez profesjonalistów, gdyż oferuje on bezstratną kompresję obrazu.

Zapis z rozszerzeniem JPEG charakteryzuje się tym, że mamy możliwość ingerencji w to jak mocno nasz obraz zostanie ściśnięty. Photoshop daje możliwość zapisu w skali od 1 do 12. Im wyższa liczba tym większy plik, ale tym mniej zniekształcony. Do zapisu materiałów związanych z modelarstwem proponuję nie schodzić poniżej wartości 8-9, osobiście staram się trzymać w okolicy 10. System kompresji JPEG wydziela z obszaru fotki lub skanu kwadraty o wielkości 8x8 pikseli i w zależności od stopnia kompresji uśrednia w tym kwadracie kolorystykę (stąd biorą się takie właśnie większe kwadraciki widoczne na powiększeniach szczególnie w okolicach większych powierzchni tego samego koloru). Niestety w czasie dekompresji system nie jest w stanie „zgadnąć” jakie były faktyczne kolory w obrazie przed kompresją.

Zapis z rozszerzeniem TIFF, nie daje nam, co prawda możliwości ingerencji w stopień kompresji, ale za to umożliwia wykorzystanie niezwykle sprytnego systemu kompresji LZW (Lempel-Ziv-Welch). LZW jest to kompresja bezstratna. Każdy zapis zdjęcia potrzebuje nadać konkretnemu pikselkowi następujących informacji: położenie (X i Y) oraz numer koloru. LZW sprytnie sprawdza gdzie mieszczą się takie same kolory i następnie zapisuje tylko kolejne położenia tego samego koloru. Dzięki takiemu zabiegowi zmniejsza się „ciężar” pliku, ale jednocześnie w czasie dekompresji wszystkie informacje o zdjęciu mogą zostać przywrócone. Na ogól kompresja LZW ściska plik o 30 do 40%. Zawsze bardziej ściskane są obrazy, na których występuje dużo tego samego koloru.

Mam nadzieję, że powyższe informacje, choć skrótowe, pozwolą Wam wszystkim bardziej zrozumieć kolor. Życzę wszystkim 100% dopasowania się retuszem do koloru kartonówki.
Pozdrawiam wszystkich cieplutko - Niech karton będzie z Wami !!!
Moje projekty do pobrania za FREE. W pracy robię TO, a w domu TO, pomagam IM. This is my OCCUPATION
[Obrazek: userbar_czechy.jpg]
Odpowiedz
#2
Aleś waćpan zapodał wykład :grin:

Jeśli można to pozwolę sobie wyprodukować kilka uwag.Te informacje o kolorach jakkolwiek stricte teoretyczne mogą się jak najbardziej przydać ludziom,którzy o teorii kolorów pojęcia green nie mają.

Chciałbym jednocześnie zasygnalizować,że podczas dobierania odpowiedniego koloru do retuszu poprzez mieszanie farb,nie stosujemy metody CMYK czy RGB,bo to raczej nie bardzo możliwe a poruszamy się,jak malarze, w świecie tzw. trzech barw podstawowych(choć z naukowego punktu widzenia to barwy guzik a nie podstawowe)

W przypadku druku Farba drukarska, pokrywając papier tworzy filtr, a niepochłonięte długości fal świetlnych docierają do oka wywołując wrażenia określonej barwy(CMYK).Inaczej się sprawa ma w przypadku monitora,np.bo mamy tu do czynienia z emisją świetlną(RGB) a jeszcze inaczej podczas malowania pyndzlem,kiedy to nakładamy na powierzchnie nieprzepuszczalną warstwę,czy skorupę z pigmentu i bazy.Wówczas wszelkie odcienie i kolory drugorzędne,trzeciorzędne,itd.otrzymujemy z mieszania w odpowiednich proporcjach Żółcieni procesowej (Żółcień cytrynowa), Magenty procesowej (Róż permanentny)oraz Cjanu procesowego (Błękit ceruleum)Mówiąc po polsku żółtego,czerwonego i niebieskiego.A retuszu dokonujemy przecież w taki właśnie"malarski" sposób.

Nikt kto szanuje czas nie będzie się oczywiście bawił w tworzenie pożądanego odcienia "na piechotę"tzn. przez odpowiednie mieszanie podstawowych barw(BTW ciężko je dostać poza profesjonalnymi sklepami dla plastyków) tylko wykorzysta farby dostarczone przez producenta i tu zaczynają się schody bo jeżeli ktoś retuszuje np. zwykłymi plakatówkami z papierniczego to w zależności od producenta może dostać dwa,czasami bardzo różne a co za tym idzie odmiennie zachowujące się w interakcji z innymi barwami odcienie danego koloru podpisane po prostu np."żółty".

Korzystanie z "pewniaków" typu Humbrol,Modelmaster,Pactra itd. ułatwia sprawę,bo jak w sklepie poprosimy o Humbrola nr.26 to czy w Gdansku czy w Krakowie otrzymamy identyczny,matowy kolor khaki.Ułatwia ale nie załatwia.

Załóżmy,że równocześnie lepimy Łosia z FlyModela i PZL P11c z "MM".Te maszyny działały w tym samym czasie,zatem zgodnie z jakimś tam rozporządzeniem były od góry malowane na taki sam kolor khaki.Ale jak sobie porównamy kolorek górnej części poszycia Łosia z tym co proponuje wydawca P 11-stki to odkrywamy,że różnica jest delikatnie mówiąc znaczna.Co więcej porównawszy oba odcienie z khaki Humbrola dochodzimy do wniosku,że mamy kurcze trzeci wariant. :grin:

W efekcie okazuje się że przez dodanie do Humbrola szczypty czerwonego i mniejszej szczypty żółtego otrzymujemy doskonały retusz do Łosia,a kropelka zielonego i mini szczypta białego rozwiązuje problem P 11.Ale nie wpadniemy na to inaczej jak tylko metodą prób i błędów.



Początkujących,którzy po kilku niezbyt udanych próbach retuszu pragną poznać czarodziejską metodę muszę rozczarować. Trzeba cierpliwości ,wynikającej z doświadczenia wiedzy o tym z jakich komponentów składa się dany kolor i jak zachowuje się kiedy skojarzymy go z innym oraz wprawy,która podnosi się z każdym zbudowanym modelem.Nie sposób podać wykreso-przepisu na dobry retusz.Co najwyżej można udzielać ogólnych porad i nie ma gwarancji,że przydadzą się w każdym wypadku.
Odpowiedz
#3
Grzesiu nie do końca się z tobą zgodzę w jednej kwestii

Cytat: jak w sklepie poprosimy o Humbrola nr.26 to czy w Gdansku czy w Krakowie otrzymamy identyczny,matowy kolor khaki.

Otóż drogi Kolego ja akurat mam na składzie 3 puszki H-155 z różnych partii tzn. nie produkowanych od dawna "enamel" i nowsze "super enamel" i wyobraź sobie, że każda ma inny odcień, mało tego! podobne rozbieżności zauważyłem również przy H29, H93, H105, H117 H159, H160 oraz wspomnianym przez Ciebie H26! zapewne rozbieżności takie występują też w wielu innych przypadkach.....
Oczywiście o ile dla wprawionego modelarza nie jest to żaden kłopot, to młodszym może utrudnić życie, gdy się puszka skończy w połowie modelu a świeżo kupiona okaże się troszkę different.
Dlatego też radzę wszystkim, zwłaszcza najmłodszym kolegom testowanie odcieni przed malowaniem!
A i pamiętajcie też o tym, że na położoną farbę wpływają różne czynniki atmosferyczne, przez co może się okazać, że gdy po jakimś czasie będziemy chcieli poprawić malowanie modelu (farbą z tej samej puszki co pierwotnie), efekt może nas troszkę zdziwić .....
Pozdrawiam i udanych eksperymentów życzę
Amen
Odpowiedz
#4
W ogóle to dzięki Czarku za wyjaśnienie CMYK'a i RGB bo tak się złożyło, że mam to na zaliczenie Technik Poligraficznych :grin:
Pozdr.
Odpowiedz
#5
Co do różnych odcieni rzekomo tych samych barw Humbrola, jest to prawda. Niestety problem ten pojawia się już od kilku lat. Klejąc jakiś czas temu modele plastikowe miałem z tym duży problem. Jeśli chodzi o retusz kartonówek, to w zasadzie tylko wydawnictwo pana Halińskiego próbuje z niezłym skutkiem wiernie odwzorowywać odcienie barw. Dlatego niestety, dobór farb opiera się tylko na kupnie kolorów podstawowych i odpowiedniem ich mieszaniu. Należy też wziąć pod uwagę naturalne zmiany odcienieni braw pod wpływem m.in. warunków atmosferycznych czy też zmiany faktury z matowej na półmatową z powodu tarcia cząsteczek powietrza ( w przypadku modeli statków powietrzych, w szczególności odrzutowców). Wszytko to powoduje, że dobranie odpowiedniego odcienia sprowadza się najczęściej do zastsowania wypróbowanej metody prób i błędów.
Odpowiedz


Podobne wątki
Wątek: Autor Odpowiedzi: Wyświetleń: Ostatni post
  [Poradnik] Mieszanie farb - proporcje Technick 7 5,279 15-01-2018, 09:18
Ostatni post: Chriss
  Dobór koloru do retusz modelu... kuno01 1 3,075 12-09-2017, 11:33
Ostatni post: Gregory
  Prośba o pomoc - Niszczyciel "Taszkient" GPM 1998 - zapas koloru Raven666 0 2,203 06-02-2013, 10:59
Ostatni post: Raven666
  Mieszanie farb - akcesoria Wrajcik 15 7,453 22-09-2011, 10:23
Ostatni post: Solo
  pytanko odnośnie farb plakatowych. Grzegorz 8 5,852 11-05-2007, 12:03
Ostatni post: Jaroslav

Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości