USS Ticonderoga, (CV-14), Answer, 1:200

[Sven]

Mała aktualizacja. Pojedyncze działa 127 mm obecnie są bardziej zaawansowane, niż na zdjęciu: doszło jeszcze trochę detali.

[Sven]

Pojedyncze działa 127 mm skończone, razem z amunicją.

[Sven]

Boforsy w komplecie, jeszcze bez detali.

[Lesio73]

Janusz, te Twoje Boforsy bez detali już zadowoliłyby 95% modelarzy

[Karas]

Trochę tych lufek tam było : ]

[Sven]

Model został ukończony. Na razie na pokładzie tylko 1 Helldiver, pozostałe później. Teraz czas na wykańczanie kolejnego zaczętego modelu.

[Tomasz]

Gratulacje za dobrniecie do konca tematu i wykonanie.
Mam pytanie do Ciebie drogi Svenie.
Jak oceniasz model, w sensie sklejalność itp.

[Lukee]

Świetnie to wygląda chociaż brakuje trochę śladów eksploatacji, które podniosły by walor "ciekawość". Współczesne opracowania niestety podnoszą poprzeczkę. No i nawet te pofalowane burty dodają modelowi właśnie jakiejś prawdziwości... Ogólnie bardzo mi się podoba mimo swej prostoty.
Pozdrawiam

[Sven]

Dzięki Minimalnie się chyba poodklejało w kilku miejscach bo kadłub ma już 7 lat, myślałem nawet by wstrzyknąć tu i tam super glue i podoklejać, ale niech taka eksploatacja kadłuba zostanie Nie potrafię stosować walorki eksploatacyjnej a opracowanie jest takie jakie jest. Cieszę się, że znowu udało mi się cokolwiek skończyć vs zaczynanie kolejnych modeli. A sklejalność? Da się skleić, ale...:
- sporo elementów nie jest zaznaczonych w instrukcji gdzie je przykleić: trzeba samemu ze zdjęć archiwalnych gdzie umieścić: tratwy, kosze na siatki, dźwigi, żurawiki, łodzie, bomy.
- brakuje: 9 Oerlikonów, 10 dalmierzy Boforsów, połowy żeber pod pokładem lotniczym w części dziobowej i rufowej.
- Oerlikony nie mieszczą się na rufowych wiszących platformach: trzeba je wydłużać sporo, także nie mieszczą się na platformach wyspy: przykleiłem je na ukos: tylko tak jakoś weszły.
- dziobowe platformy dalmierzy Boforsów sporo za wysokie, ok 5 mm: nie wejdą na nie dalmierze bo nad nimi jest pokład: trzeba je ciąć i obniżać, poza tym te platformy nie przypominają tych w prawdziwym okręcie: zwykłe rury vs powinien być taki grzybek
- windy lotnicze za wysokie ok 0.5 mm: bez ich obniżenia nie ma możliwości przyklejenia pokładu lotniczego.
- Oerlikony obie strony osłon mają z zadrukowanymi listwami uchytów: trzeba przody nakleić na zapas koloru.
- sponson rufowy ostro zadziera do góry: sporo musiałem go ciąć, sztukować z zapasu koloru, zmieniać coby w ogóle sensownie to przykleić.
- otwarcie windy rufowej wymaga nieco przeróbek by to jakoś wyglądało i pasowało, miało sens
- przyklejenie zespołów pokładu lotniczego wymaga cięć, dopasowania bo wchodzi on do wewnątrz hangaru: może to kwestia błędu sklejenia, może spasowania modelu, nie wiem
- jak model zacząłem sklejać zaraz po wydaniu to wyszedł spory błąd w szkielecie na rufie: wodnica za wąska do 2 cm: otrzymałem z wydawnictwa poprawione elementy i musiałem wymieniać całą rufę szkieletu. Bez tego nie dałoby się skleić kadłuba. Nie wiem czy wyszła errata, czy potem poprawili te szkielety laserowe, oraz czy jest to poprawione w Yorktownie, który jest w dużej części zmodyfikowanym modelem Tico.
- jeszcze kolory kamuflażu na burtach: zamiast niebieskiego w druku wyszedł jakoś taki różowy: autor jak to zobaczył to prawie spadł ze stołka

Aha: w modelu jest 12 zestawów poczwórnych Boforsów, ale okręt miał ich 11 i tyle jest potencjalnych miejsc by je przykleić. Więc został mi 1 sklejony komplet poczwórny, który nie mam gdzie przykleić: niepotrzebna robota, albo taki model sam w sobie Boforsa dodatkowo

W czasie tych 7 lat skończyłem 2 inne modele lotniskowców, więc nie jest chyba tak źle. Myślę, że jeśli już ktoś chce mieć w "200" Essexa, to może lepiej Yorktowna: tam wiele rzeczy zostało poprawionych. Ale nie widzialem sklejonego. To tyle chyba, więcej nie pamiętam.

[Tomasz]

Jeszcze raz gratulacje za model i galerie koncowa. USN rosnie w siłe u Ciebie.
A Ticonderoga bardzo sie podoba, szkoda ze tyle bledów. Moze jeszcze raz któs sprobuje wydac bo okret fajny.

[yogi]

Gratulacje po pierwsze, za okręt, po drugie za konsekwentne kończenie zaczętych modeli